เกี่ยวกับฉัน
- sense-seiya
- เราชอบการ์ตูน St-seiya มาก เมื่อมีลูกคนแรก เราตั้งชื่อก่อนคลอดว่า เซนต์ ซึ่งสามารถใช้ได้ทั้ง2เพศ เมื่อนางฟ้าน้อยมาเกืดเป็นลูกเรา จึงมีชื่อว่า เซนส์ คำพ้องเสียง ถ้าลูกคนที่ 2 มาเกิด ไม่ว่าชายหรือหญิง ก็ต้องมีชื่อว่า เซย่า จึงกลายมาเป็น sense - Seiya งัย
น้องเซนส์แรกเกิด
คลังบทความของบล็อก
วันอังคารที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2551
อยากเขียน เพื่อให้ที่ใครเข้ามาได้อ่าน เดี๋ยวจะหาว่าไม่แจ้งความคืบหน้าของ Sense ... ช่วงนี้เธอปิดเทอมแล้ว จนพ่อ แม่ คุณยาย พากันถามกันเองว่าเมื่อไรโรงเรียนจะเปิด นี่แค่ปิดไม่ถึง 2 อาทิตย์ แต่เหมือนปิดมานานเป็นปี ...อย่าบ่นลูกเราเอง แต่ตอนนี้ก็มีกิจกรรมให้เธอทำ และชอบด้วย กำลังหัดเรียนว่ายน้ำ ( ที่บึงสาธารณะใกล้ ๆ บ้าน เป็นศูนย์เยาวชนเทศบาล ) มีอาจารย์โบ้มาสอนทุกวันอาทิตย์ ( อาจารย์ที่สอนก็น้องของเราเอง ) จริง ๆ แล้วเธอก็หัดว่ายน้ำมาตั้งแต่ตอน 3 ขวบ แล้วหล่ะ แต่ต้องมาเรียนในตัวเมือง ลำพังตอนเรียนพิเศษตอนเย็นเธอก็หนักแล้ว อีกอย่างอาจารย์บอกว่าเด็กไป เธอจะสนุกอย่างเดียว ไม่เชื่อคำสั่ง ก็เหมือนพาไปเล่นสวนน้ำเท่านั้น แต่มาเรียนจริง ๆ ก็ตอนปิดเทอมนี่แหละ เธอเป็นเด็กอายุน้อยที่สุด กลายเป็น Presenter และตัวชูโรงให้กับสระน้ำได้ดี เพราะเธอเป็นเด็กเล็กที่สุด ที่สามารถดำน้ำ ว่ายน้ำ ที่สระใหญ่ ( สระมาตรฐานในอำเภอเทศบาล ) ใคร ๆ เห็นจะเข้ามาถาม จนตอนนี้ใคร ๆ มาสมัครเป็นลูกสิษย์อาจารย์โบ้กันตรึมวันวานนี้ เธอหัวโนกลับบ้าน เพราะเธอดำน้ำหัวไปชนสระ เธอมีความพยายามลูงมาก เห็นพี่ ๆ เรียนเกาะโฟม เธอก็เกาะโฟมบ้าง ลำพังจะลอยตัวยังต้องใช้ห่วงยางอยู่เลย พ่อเธอฝันไว้ว่า เธออายุ 6 ขวบ เธอจะได้คล้องเหรียญจากการแข่งขันว่ายน้ำที่เดอะมอลล์โคราชจัดขึ้น และเธอจะเป็นจ้าวสระ ของศูนย์เยาวชนเทศบาลฯ และตัวแทนของโรงเรียนมาแข่งขันตามแม็กซ์ต่าง ๆวันเสาร์ - อาทิตย์ 29 -30 มีนาคม 2551 มีจัดแข่งขันว่ายน้ำที่เดอะมอลล์ พ่อจะพาเธอมาดูแข่งขันว่ายน้ำ เพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้เธอ แต่ตอนนี้หนักใจแทนเฮ เธอตัวดำขึ้นมา (ก่อนก็ดำ ) โตขึ้นเธอจะขาวเป็นนางงามได้ไหมเนี่ย
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
4 ความคิดเห็น:
ตามมาอ่านทุกวัน.เหมือนคนคุ้นเคย...เคยไปวัดหลวงพ่อโตหนึ่งครั้งเมื่อนานมาแล้วแต่ไปถึงเมื่อฟ้ามืดเสียแล้ว เคยตั้งใจอยากไปเยี่ยมแต่เวลาจำกัด..คิดถึง
ดีใจที่เห็นมีความสุขกับชีวิตและการงาน ยังไงความคิดถึงมีให้เสมอแม้จะไม่พบเจอและก็อยากเห็นทุกครั้งที่มีรอยยิ้ม...ก็มีเพื่อนๆถามเหมือนกันได้โทรคุยบ้างหรือเปล่าก็บอกไปอย่างที่เป็นคือไม่ได้โทร ด้วยเกรงใจไม่อยากเป็นการก่อรำคราญ (คงคิดมากไปมังเนาะ) ส่วนบล็อคที่ทำเป็นเพราะแบ้ เขาอยากเห็นก็เลยทำบล็อคขึ้นมาแล้วก็เลยอยากให้บล็อคของหมูเป็นแหล่งรวมเพื่อนๆ ไม่ได้ตั้งใจจะเอารูปตัวเรามาขึ้นมากนัก ใจจริงอยากได้ภาพจากเพื่อนๆมากกว่า จะได้รู้ว่าเพื่อนเราสุขสบายอย่างไรช่วงรอรูปจากเพื่อนๆเลยเอารูปมาคั่นเวลา แค่คั่นเวลาเท่านั้น จริงๆ......ส่วนลึกยังคิดถึงอยู่...มู๋
ดีใจที่เห็นมีความสุขกับชีวิตและการงาน ยังไงความคิดถึงมีให้เสมอแม้จะไม่พบเจอและก็อยากเห็นทุกครั้งที่มีรอยยิ้ม...ก็มีเพื่อนๆถามเหมือนกันได้โทรคุยบ้างหรือเปล่าก็บอกไปอย่างที่เป็นคือไม่ได้โทร ด้วยเกรงใจไม่อยากเป็นการก่อรำคราญ (คงคิดมากไปมังเนาะ) ส่วนบล็อคที่ทำเป็นเพราะแบ้ เขาอยากเห็นก็เลยทำบล็อคขึ้นมาแล้วก็เลยอยากให้บล็อคของหมูเป็นแหล่งรวมเพื่อนๆ ไม่ได้ตั้งใจจะเอารูปตัวเรามาขึ้นมากนัก ใจจริงอยากได้ภาพจากเพื่อนๆมากกว่า จะได้รู้ว่าเพื่อนเราสุขสบายอย่างไรช่วงรอรูปจากเพื่อนๆเลยเอารูปมาคั่นเวลา แค่คั่นเวลาเท่านั้น จริงๆ......ส่วนลึกยังคิดถึงอยู่...มู๋
ไม่ได้เปิดล๊อคตั้งนาน เพราะช่วงเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมางานเยอะมาก อีกทั้งไม่สบายต้องเข้า รพ. นอนตั้งหลายคืน ตอนนี้ก็ไม่สบายอีก แก่แล้วก็เป็นอย่างนี้แหละ ว่าง ๆ ก็จะเปิดบล๊อคดูเป็นประจำ ดีจ๊ะ
แสดงความคิดเห็น